Złamanie abstynencji w trakcie terapii. Co dalej?

Co zrobić, gdy w trakcie terapii uzależnień złamałeś/aś abstynencję?

Terapia uzależnień jest procesem pełnym wyzwań, a złamanie abstynencji może wywoływać poczucie porażki i zniechęcenie. Warto jednak pamiętać, że relaps (powrót do uzależniającego zachowania) nie jest końcem drogi, lecz częścią procesu zdrowienia. Jak mówi stare powiedzenie: "Nie ważne, ile razy upadasz, ważne, ile razy wstajesz". W tym artykule przyjrzymy się, jak traktować złamanie abstynencji, jakie kroki podjąć po relapsie i jak wyciągnąć z tego doświadczenia cenne lekcje na przyszłość.

Zrozumienie 

Złamanie abstynencji w trakcie terapii uzależnień to nie tragedia, lecz potknięcie. Proces wychodzenia z uzależnienia jest skomplikowany i niejednokrotnie wiąże się z próbami i błędami. Ważne jest, aby nie traktować tego jako całkowitej porażki, ale jako okazję do nauki i dalszego rozwoju.

Dlaczego dochodzi do złamania abstynencji?

• Silne emocje, stres czy presja mogą prowadzić do chęci sięgnięcia po substancję uzależniającą.
• Brak wsparcia ze strony rodziny, przyjaciół lub terapeuty może utrudniać utrzymanie abstynencji.
•  Zbyt wysokie oczekiwania co do procesu terapii mogą prowadzić do zniechęcenia i złamania abstynencji.
• Sytuacje, miejsca, osoby lub emocje, które wcześniej były związane z używaniem substancji, mogą prowokować do sięgnięcia po nią ponownie (wyzwalacze).

Traktowanie złamania abstynencji jako potknięcia, a nie tragedii, jest kluczowe. Ważne jest, aby nie obwiniać się nadmiernie i nie popadać w negatywne myśli, które mogą prowadzić do jeszcze głębszego zanurzenia się w uzależnieniu. Oto kilka kroków, które można podjąć po złamaniu abstynencji:

1. Samoświadomość i akceptacja

Pierwszym krokiem jest uznanie, że doszło do złamania abstynencji i zaakceptowanie tego faktu bez samokrytyki. Samoświadomość pozwala na zrozumienie przyczyn powrotu do uzależnienia i umożliwia podjęcie kroków naprawczych.

2. Analiza przyczyn

Zamiast skupiać się na poczuciu winy, warto przeanalizować, co doprowadziło do złamania abstynencji. Czy był to stresujący dzień, spotkanie z dawnymi znajomymi czy może brak odpowiedniego wsparcia? Zidentyfikowanie wyzwalaczy pomoże w przyszłości unikać podobnych sytuacji.

3. Kontakt z terapeutą

Skontaktowanie się z terapeutą lub grupą wsparcia jest kluczowe. Specjalista pomoże zrozumieć przyczyny i zaproponuje strategie, które pomogą w utrzymaniu abstynencji w przyszłości. Regularne sesje terapeutyczne mogą również wzmocnić motywację i zminimalizować ryzyko powtórzenia się sytuacji.

4. Wzmocnienie sieci wsparcia

Wsparcie rodziny, przyjaciół i grup terapeutycznych jest nieocenione. Dobrze jest otoczyć się ludźmi, którzy rozumieją problem i są gotowi pomóc w trudnych momentach. Uczestnictwo w grupach wsparcia, takich jak Anonimowi Alkoholicy (AA), AN, AH czy inne podobne organizacje, może dostarczyć nie tylko wsparcia, ale również inspiracji i poczucia wspólnoty.

5. Modyfikacja planu terapeutycznego

Złamanie abstynencji może wskazywać na konieczność zmiany lub modyfikacji obecnego planu terapeutycznego. Razem z terapeutą warto przejrzeć dotychczasowe strategie i wprowadzić nowe metody, które mogą skuteczniej przeciwdziałać wyzwalaczom i trudnym sytuacjom.

Jak sobie radzić po relapsie?

1. Utrzymanie pozytywnego myślenia

Ważne jest utrzymanie pozytywnego nastawienia. Trzeba pamiętać, że każda porażka to okazja do nauki. Pozytywne myślenie może pomóc w zredukowaniu stresu i utrzymaniu motywacji do dalszej pracy nad sobą.

2. Zajęcie się zdrowiem fizycznym i psychicznym

Zdrowy styl życia, w tym regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta i odpowiednia ilość snu, może znacząco wpłynąć na samopoczucie i zmniejszyć ryzyko powrotu do uzależnienia. Dodatkowo techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, joga czy głębokie oddychanie, mogą pomóc w radzeniu sobie ze stresem i emocjami.

3. Ustalanie realistycznych celów

Ustalanie małych, realistycznych celów może pomóc w utrzymaniu abstynencji. Skupienie się na osiąganiu kolejnych kroków, zamiast oczekiwania natychmiastowych rezultatów, pozwala na budowanie poczucia własnej wartości i motywacji.

Złamanie abstynencji podczas terapii uzależnień nie jest tragedią, lecz częścią procesu zdrowienia. Ważne jest, aby traktować go jako okazję do nauki i rozwoju. Samoświadomość, akceptacja, analiza przyczyn, kontakt z terapeutą, wzmocnienie sieci wsparcia oraz modyfikacja planu terapeutycznego to kluczowe kroki, które mogą pomóc w radzeniu sobie  i dalszym postępie w terapii. Utrzymanie pozytywnego myślenia, dbanie o zdrowie fizyczne i psychiczne oraz ustalanie realistycznych celów to dodatkowe strategie, które wspierają proces zdrowienia. Pamiętajmy, że każdy dzień bez uzależnienia to krok w stronę lepszego życia.